El blog de juanfratic: Investigando en Educación, en TIC, en el aprendizaje, y otras cosas de la vida. Profesor de ESO preocupado en hacerlo mucho mejor y en ser feliz. Siempre en obras: compartiendo.

domingo, 1 de mayo de 2011

Idiosincrasia de este blog

Desde http://www.tublogenmiblog.blogspot.com me han pedido esta semana a través de un comentario en mi blog, que lo presente en una entrada.

Y rápidamente me asaltan muchas dudas: ¿Por donde empiezo?, ¿qué digo? ¿Cómo voy a presentar ahora mi blog si eso es algo que debería haber hecho en una primera entrada del mismo? ¿quien me mandaría a mi meterme en estos líos?...
Efectivamente, esta presentación llega unos cuantos meses tarde, pero como dice el refrán “nunca es tarde si la dicha es buena”.

http://www.flickr.com/photos/bdebaca/2252027596
Investigando las TIC en el Aula nace de una necesidad creada en mí de reflexionar en voz alta, otras veces en voz baja y otras susurrando, sobre las TIC, la educación, lo que me rodea y sobre todo aquello que me preocupa y/o motiva. Nace de la necesidad de seguir aprendiendo de mi propia tarea, pero fundamentalmente de la de los demás, ordenando las ideas, compartiéndolas y comentándolas con el resto, sin olvidar en ningún momento la razón de ser del mismo: los alumnos, y formando parte de mi querido entorno personal/social de aprendizaje. Y aunque suene repetitivo entre los que me conocen, IlTeeA, nace de la necesidad de ser feliz, de seguir madurando como persona y ciudadano de este mundo, una felicidad que exige bien poco y que sólo de mi depende, felicidad que adquiero con tan solo escribir estas palabras, compartir mis andanzas, crear y si encima alguien me lee, comenta o se ilusiona con éstas, tanto más feliz me hace.
En IlTeeA encontrarás entradas para la reflexión, para compartir, para reír, que generaran en ti rabia pero también ilusión, ilusión por lo que tú haces, por compartirlo, por darlo a conocer, y no me refiero a mi, sino a ti lector/a, todo y que el término “lector” no es muy apropiado, pues tu también interaccionas, piensas, creas, imaginas, te motivas e ilusionas cuando lees a otros/as.

http://www.flickr.com/photos/josefk/155383945
Siempre con la educación y las TIC como protagonistas, o bien como simple excusas para hablar de otras cosas. Aprendiendo juntos, compartiendo juntos, ilusionándonos juntos.
Investigando las TIC en el aula se reaviva cada domingo con dos nuevas entradas. Y ¿por qué dos?, pues porque yo siempre contesto cuando alguien me dice: ¿cómo has crecido (en estatura) tanto?, pues “porque a mi de pequeñito siempre me daban dos”. Gente que me lee y me ha leído me comenta que de esa manera sólo una de las dos entradas o posts dominicales va a leerse o adquirir protagonismo frente a la otra, pero yo les digo: ¿y qué? ¿Qué me importan a mí las visitas, si me leen o no me leen?, ¿si me comentan o no?. Escribo, como ya he dicho, para mí y para todo el que quiera, para seguir aprendiendo y porque ello me hace feliz. Espero que esta ilusión, que se ha convertido en una agradable obligación que siempre se antepone a otras tareas por importantes que estas sean, perdure mucho tiempo y que pueda/podáis seguir disfrutando con las entradas de este blog. Igual algún domingo me he comido alguna entrada, pero más pronto o más tarde la he repuesto, como el domingo pasado que pagué con tres entradas el déficit de una del domingo anterior. Igual en otras ocasiones surgen entradas a destiempo, o se multiplican por razones inexcusables, etc., pero eso ya es otra cosa. Lo que sí puedo asegurar es que las entradas son y serán fruto de un proceso, nuevamente el aprendizaje implicado en ello, que se gestiona y madura a lo largo de toda la semana y no de la inmediatez de un domingo o la obligatoriedad de cubrir “expediente” (¿qué expediente?).

Y ¿por qué en domingo?, pues porque como ya he comentado, las entradas son el fruto de un proceso de reflexión y maduración a lo largo de la semana, como también ocurre en otros blogs que desde aquí os recomiendo: Lo mejor de la blogosfera educativa y el blog de Jordi Adell.

Llegados a este punto de la entrada, ya no sé si he presentado el blog, si he hecho una declaración de principios del mismo, o si sólo he hecho una justificación de su porqué. Lo siento, creo que lo mío no son las presentaciones. En otro momento, más y mejor.

No quiero terminar sin aprovechar que hoy además de celebrar el Día del trabajador, celebramos el Día de la madre, y para mi el concepto “madre” va mucho más allá del de la madre biológica, la madre natural o dicho de una manera más vasta, la madre que te parió. Para mi “madres” también son todas aquellas personas que a lo largo de mi vida me he ido encontrando y de las que he ido y, en la mayoría de los casos, sigo aprendiendo. Por sus consejos, por sus enseñanzas, por su buen ver y hacer, Muchísimas Gracias y Muchísimas Felicidades. No pasaré a nombrarlas para que nadie se ofenda, bien por omisión o por citación, pero son unas cuantas, a todas ellas de nuevo: Muchísimas Gracias.

8 comentarios:

  1. Yo creo que te has explicado perfectamente... :) ¡Un saludo!

    ResponderEliminar
  2. Pues si, perfectamente! Gracias por compantir tus reflexiones sobre tus inicios, tanto en el Blog como digitalmente. Me siento identificado!! :-)

    ResponderEliminar
  3. Buena declaración de intenciones. Saludos.

    ResponderEliminar
  4. Encara que en molt poc de temps en aquest món, compartisc i estic experimentant les mateixes sensacions...


    És cert que el fet d'alimentar un blog invitar a activar reflexions i aprenentatges els quals, sense ell, mai es durien a terme.

    M'ha agradat llegir la teva entrada, felicitats!!

    Salutacions,
    Estela.

    ResponderEliminar
  5. Has hecho mucho más que presentar el blog, una declaración de principios del mismo, o una justificación de su por qué. Te has abierto a tus "lectores", compartiendo sensaciones.
    En ocasiones, el por qué de la creación de un blog no importa demasiado. Lo que realmente importa es todo lo que nos aporta.
    En mi caso, por ejemplo, cree mi blog ya que era una tarea de clase. Y sin embargo, estoy descubriendo un nuevo mundo gracias a blogs como el tuyo y a twitter.
    ¡Gracias!
    Un saludo.

    ResponderEliminar
  6. Pues agradecerte la mención a mi blog y todas tus aportaciones que tanto me enriquecen, a mí y a mis estudiantes.

    Un abrazo.

    ResponderEliminar
  7. Una gran presentació i declaració d'intencions :).

    Sempre acostumo a estar d'acord amb els teus plantejaments, ja ho saps, i en genral ho estic amb el d'avui menys en un punt. Que només escrius per a tu i que és igual si la gent et llegeix o no o si entrem al teu bloc o no. Crec que, d'entrada, escrius perquè vols i perquè tens coses que dit i a més les presentes i les fonamentes sempre fantàsticament bé però crec que també et resulta gratificant que el teu contador de visites i els comentaris vagin suman a l'espai del teu blog.

    És veritat que el millor és escriu pel gut de fer-ho i per compartir totes aquelles coses que ens preocupen, ens interesen i, inclús, ens molesten però no és menys veritat que resulta molt gratificant que el que diem generi interacció, comentaris i, per què no, feed-backs positius. No està malament que així sigui. En realitat, són aquestes coses les que fan forta i gran una comunitat i per això la comunitat TIC és cada vegada més gran.

    Seguim ... escrivint, pensant, compartint i estant satisfets de ser "seguits" i llegits!!.

    Una abraçada i que continui bé el cap de setmana.

    ResponderEliminar
  8. Abrumado por la reacción a esta entrada de mi blog, no tengo palabras suficientes para agradeceros las vuestras en estos enriquecedores comentarios. Es un placer contar con vuestros comentarios, vuestro seguimiento y vuestro apoyo.
    Seguiremos aprendiendo juntos.

    Muchas gracias: Juan Ignacio, Carlos J., Antonio, Estela, Sonia, David y Mercè.

    Saludos.

    ResponderEliminar